Kom ga mee naar snorkel land...

Makassar - Bira

Nou de dag is aangebroken om me te herenigen met broer-lief en ik kijk er erg naar uit! Het begint al goed, m'n vliegtuig is vertraagd een uur en ik heb niet echt de mogelijkheid om Rick te informeren dus als ik aankom staat de arme stakker al anderhalf uur op me te wachten. Hij is helemaal naar het vliegveld gekomen om me op te halen. Nou dat is toch wel erg lief he! Bij aankomst wordt er een bed voor me geregeld en ik slaap lekker dichtbij Rick, zodat ik ook onder het muskietennet pas. Lekker knus! Omdat ik z'n zus ben mocht ik uiteindelijk toch wel bij hem slapen, gelukkig!, want dat is wel zo gezellig en makkelijk. Het huisje kan wel een schrobbeurt gebruiken (daar begin ik niet meer aan hoor!) maar het is van alle gemakken voorzien op een T.V. na. De eerste nacht slaap ik bij Rick en de volgende dag plannen we een trip naar Bira, dat is het zuid-oostelijkse puntje van Sulawesi. We gaan met de "bus" dat is eigenlijk een grote jeep, waar ze het liefst 10 passagiers in proppen, maar gelukkig zijn we maar met 5 mensen, dus hebben we lekker de ruimte. Rick is mijn gids, want hij spreekt vloeiend Indonesisch en regeld dus lekker alles. Helaas worden we wel opgelicht. We worden ergens gedropt wat nog een behoorlijk eind van Bira af is en zijn genoodzaakt om weer een auto te charteren voor het laatste stuk. En dan doen ze net of ze je niet goed hebben begrepen.. ja ja.. Gelukkig ben je niet gelijk blut als je hier opgelicht wordt, 10 euro minder aan bier, dat dan weer wel. We checken in in een hutje op palen pal aan zee. Locatie super! Wel een beetje goor, maar ook dit keer ligt het bed weer lekker en we hebben het voor 35 euro voor 3 nachten met ontbijt. Niet gek dus. We gaan lekker uit eten, want het is al laat in de middag. Het is toch nog wel 5 a 6 uurtjes tuffen. Dat komt niet omdat het zover is, maar omdat de weg erg slecht is en het verkeer druk. Ook is het nodig om 3x te stoppen om te eten onderweg en het is tevens een pakket-aflever-dienst... tja dan gaat het niet rap. Maar uiteindelijk komen we dan wel op een MOOI WIT STRAND (ja ja) maar wel weer met de nodige plastick flessen en afval. Daar moeten we dan maar eventjes doorheen kijken. We hebben ontbijt aan ons terrasje op palen in de zee en maken dan de afdaling via een trap vanaf de rotsen (pal voor ons hutje), want we gaan lekker snorkelen. Het is werkelijk prachtig en we zien een hoop schildpadden, de meeste zeker een meter lang. In de middag maken een lekkere lange strandwandeling. Hoe verder we komen, des te minder rotzooi ligt er.(Errug mooi!) Snorkels hebben we weer bij ons en het is hier weer een stukje mooier dan voor ons hotel. Ook zien we weer schildpadden, Rick heeft er wel zo'n 12 geteld!! Er is hier wel 1 restaurantje en er komen hier voornamelijk de "wat rijkere" Indo's, toeristen zijn op 1 hand te tellen. Hier in Sulawesi weet je hoe het voelt om de Koningin te zijn. Je moet constant op de foto, iedereen wil met je praten en uit het autoraampje zwaaien, totdat je arm er bijna afvalt. Echt niet overdreven hoor! En Rick heeft dat iedere dag dus, erg grappig, wel vermoeiend. De volgende dag nemen we een bootje naar het eiland een kwartiertje varen hier vandaan. Het strand valt erg tegen, maar snorkelen kun je hier ook fantastisch! We zien helaas geen schildpadden meer, maar het rif is erg mooi! We eten bij een familie-strandtentje, worden getrakteerd op palmwijn (JAK) en koekjes. Echt wat zijn die mensen allemaal aardig hier! Kunnen wij stijve Hollanders nog wat van leren. De dag erna is het alweer tijd om naar Makassar terug te gaan, want Rick moet weer aan't werk (nou ja,... aanwezig zijn). Het tempo is hier erg traag en de jongens zijn er al helemaal aan gewend merk ik al. Tussen de middag tukkie doen of wanneer ze er zin in hebben op welk tijdstip dan ook. Ik heb nog even rondgelopen op de school, maar er waren op het moment niet veel kinderen. Het werk van de jongens heb ik gezien en in de fysiotherapie ruimte stond een weegschaal... ik kon het niet laten even te kijken wat ik woog, want dat is ookal weer 8 maanden geleden voor het laatst geweest. Ik ben ongeveer 10 kilo afgevallen sinds ik uit Nederland vertrokken ben!!! JIPPIE! En Rick is er ook 5 kwijt. Nou laten we dat maar in stand proberen te houden, eenmaal weer thuis. Morgen gaat ik er alweer vandoor, maar het was erg gezellig met Rick, we hebben veel lol gehad en Stan en Koen zijn ook gezellige gasten. Het was een geslaagd bezoekje!