In de bak
Door: Kitty
Blijf op de hoogte en volg Paula & Kitty
14 Juli 2010 | Australië, Warrnambool
Warnambool blijkt niet veel voor te stellen, maar er is een mooie kustlijn dus neem ik daar een paar foto's van, zodat het nog wat lijkt. Er zijn wat aardige meiden in het hostel en we kijken een film samen. De volgende dag ben ik te laat uit bed om de bus nog te nemen dus leen ik een fiets en hit to town. Doe wat boodschappen en loop een beetje rond. Best een groot stadje nog. In de middag vertrekt er nog een bus, dus de aardige hostel eigenaar brengt me naar de bushalte voor de bus naar Mount Gambier. S'avonds kom ik daar aan en wordt weer opgehaald door een aardige vent. Het is inmiddels donker en ik slaap vanavond in de bak. Ja jullie lezen het goed! Het is een oude gevangenis en de kamers zijn de cellen. Ze hebben zelfs een luchtplaats waar je lekker een luchtje kunt scheppen. Ik deel m'n kamer met een frasoos en ik heb helemaal geen eten, dus hij bied me een bord met pasta aan. Het smaakte nog verrassend ook! Ik deel mijn fles wijn met hem. Het blijkt een aardige dude en we kletsen wat. De volgende ochtend brengt de hostel eigenaar me naar de top van een heuvel dat uitkijkt over een meer. Hij vertrekt en ik merk dat er eigenlijk helemaal geen doorgang is hier, dus zal ik helemaal weer naar beneden moeten lopen. Ik loop een rondje om het "uitkijk"huisje en zie dat er een soort pad naar beneden loopt. Het is een beetje zompig en glad, maar ik waag een poging. Jeetje dat was toch wel steil en eng, ik kijk achterom, maar terug omhoog ik ook niet echt een optie. Waar zijn m'n dure wandelschoenen als je ze nodig hebt?? Nee Kitty, dan had je ze maar niet thuis moeten laten :-S Maar goed, al met al was het best een beproeving, maar ik heb het weer gehaald. Nadat ik beneden ben gekomen begint het te regenen. Ik schuil onder een afdak met picknicktafel en grijp m'n boek om wat te lezen. Na een half uurtje is het droog en de zon komt weer tevoorschijn, dus ik wandel door een wildlife sanctuary en stuit op wat wallabys, de beloofde Koala kan ik natuurlijk weer niet vinden. Ik vervolg m'n tochje om het meer en kom een ouder stel tegen. De vrouw blijkt een Hollandse uit de Amsterdamse Jordaan en we hebben een leuk praatje. Ze nodigen me uit om mee te lopen met ze, maar ik wil nog naar een gat in de stad en moet nog wat boodschapjes halen. Het "gat" is een deel van de limestone grond die ze hier hebben. (Ze noemen het ook de limestonecoast) Het is een enorme grot in het midden van het centrum, best eigenaardig! Na deze pittige wandeling begeef ik mezelf weer naar mijn gezellig onderkomen en blijkt dat de Fransoos er nog steeds is. Vandaag zorg ik voor het eten en hij heeft wijn,.. goeie deal! Ik maak het niet laat, want een taxi komt me om 7.30 uur ophalen om me naar de bushalte te brengen. Ik ben namelijk gebeld door een man die een boererij heeft dichtbij Menigie en hij heeft hulp nodig met van-alles-en-nog-wat. Dat beloofd wat! Jullie horen het snel!!