WWOOF-en is Tha Bomb!!

Hoe cool was dit!!!!

Ted kwam ons ophalen in z’n pick-up, met z’n drietjes lekker voorin gepropt en tassen achterin geslingerd. Heerlijk knus. Ted is het rolmodel van een echte cowboy, alleen z’n mooie jaren waren al voorbij. Denk achterin de 50, gescheiden, 3 kinderen.
Locatie: Muswellbrook
Residentie: Arkana Ranch
Hectare: 6000
Bron van inkomsten: Vlees koeien, 1000+ stuks
Paarden: 6
Honden: 12
Katten: 2
Ratten en muizen: ondefinieerbaar

Eerste nacht verbleven in een cottage aan het ene uiteinde van zn propertie. Hij moet een stukkie land bewerken hier en wij mogen een beetje HH-duties (house hold) doen in z’n woonschuur, want meer is het niet. ‘S avonds mochten we gelijk al een ritje op de tracktor maken en hoopies aarde doorploegen. De scenery is hier ge-wel-dig, prachtige zonsondergang (zie foto), ingesloten door de bergen van de Upper Hunter Valley. De buls hier zijn ook erg nieuwsgierig en roken vers vlees, ze wilde het liefst de hele dag wel tikkertje met ons spelen, Paula scheet eerst een beetje in dr broek, maar wende gelukkig snel. De bulletjes kwamen met z’n tientallen op je aflopen om vervolgens een paar meter voor je neus op te springen en keihard weg te rennen. En als wij dan weer een paar meter verder waren gelopen, vervolgde het proces zich opnieuw. Erg grappig ?.
Volgende dag hadden wij het hele schuurtje blinkend gepoetst , viel nog niet mee want er was geen water. Ted had per ongeluk het knoppie van de pomp uitgezet. En het zogenaamde verse drinkwater zat vol met waterrrrvlooien, jammie, proteine.
Nadat hij zn landje had bewerkt, gingen we op weg naar Arkana Ranch (na eerst een kratje bier te hebben gekocht, want Ted lust ze ook wel). Daar hebben we alle 12 de honden gevoerd, verder ‘s avonds gechilled en biertjes gedronken.
Eerste paar dagen vooral bezig geweest met wassen, dat krijg je zonder een vrouw des huizes. Geloof dat we 10 wasjes hebben gedraaid, hij was wel zo aardig om zn onderbroeken er niet in te doen…. Of wacht eens even…. Hmm, misschien draagt ie wel geen onderbroeken, ieuww jakkes niet aan denken.. Anyways, nog beetje tennisbaan geharkt, zwembad geveegd, wat poetsen. Er gaat hier niets verloren, alle etensresten verdwijnen in de dog-soup, de bofferds. Kregen versterking van Stephanie zijn jongste dochter, beetje een sjaggo en contact gestoord. Gelukkig kwam ze later wel wat losser. Hondjes gevoerd, het zijn allemaal schatjes. De meeste zijn werkhonden en gaan mee als ze de koeien gaan verzamelen.
De volgende dag (donderdag) gingen Ted en Steph een kudde koeien binnen brengen te paard en met de honden. Ze hadden er een hele dagtaak aan en ‘s avonds zagen we ze over de heuvel aan komen galloperen, dat was echt wreder dan wreed, vetter dan vet, bruter dan bruut ?. De koeitjes werden vastgezet voor processing (brandmerken, castreren). Na het eten bleek echter dat de koeien zich een opening in het hek hebben gevonden, waardoor er dus een aantal waren ontsnapt. En daar kwamen Kitty en Paula in actie, een sisters challenge zullen we maar zeggen. We moesten de koeien escorteren naar een weitje wat wel goed afgeschermd was. Maar dat was best lastig zo in het pikkedonker. We hadden 1 zaklamp tot onze beschikking, probeerde ze met z’n drietjes in een hoek te drijven waar het hek zat, het waren er alleen wel 150 en ze moeten allemaal door een klein hekje. Wij zagen het hekje al niet, laat staan die koeien. Maar een beetje schreeuwen (zodat ze weten waar je bent en ze je niet omver lopen), heftige gebaren maken, uitglijen in de koeienstront (kitty). Uiteindelijk kregen we ze allemaal op de plaats van bestemming.
De volgende ochtend bleek dat de KK (kutkoeien) weer waren ontsnapt GRRR! Gelukkig waren ze niet ver en konden ze snel worden terug gehaald. Ted heeft ons afgezet in het dorp om de boodschappen te doen, want wij koken vanavond. (Thai Curry). Nadat we de dag in het dorp hadden doorgebracht zijn we weer opgepikt en mochten we van Ted even op het paard om te laten zien of we het een beetje konden. Hij liet ons ook door de koeien rijden die nogal op elkaar gepakt stonden dat was waarschijnlijk een test, maar die zijn we beiden met vlag en wimpel geslaagd. We zijn deze avond redelijk vroeg naar bed gegaan, uiteraard na een paar biertjes.
De zaterdag hebben we geholpen met het repareren van een hek, want een aantal koeien zijn los gelaten, omdat ze anders te gestressed worden. Dat hek maakte deel uit van de wei waar de koeien zich bevonden. Nadat we dat gedaan hadden werden we allebei op het paard gehesen (Ted en Steph gingen allebei ook mee) om het vee weer binnen te halen. Wat was dat super de puper COOL! De honden gingen ook met ons mee. Jammer genoeg sloeg Paula d’r knol haast bijna meteen gelijk direct op hol. Ted greep nog net op tijd het touw, anders hadden we haar ergens uit een beekje moeten halen waarschijnlijk ;-) (nee hoor pap en mam, zo erg was het niet)… Dus Paus ging mee aan’t touwtje. Het was al met al toch nog best een aardige klus, maar OZO leuk! Kitty nog aardige actie uitgevoerd door de beesten te blokken bij de kreek, anders hadden we een probleem gehad. Gelukkig dat ze mee was! Al met al goed einde en alle beestjes weer in het hokkie gekregen.
‘S avonds nam Ted ons mee uit. We gingen naar de Musswellbrook Rodeo om echte rough necks te zien stiertje rijden enzo. Hoe gaaf was dat, de vrouwen waren toch een beetje saai om te zien, maar de mannen op wilde knollen en dolle stieren te zien rijden (live) was een hele ervaring. De stieren waren de hoofdact van de avond en van de ongeveer 8 ritjes bleef er maar 1 de volle 8 seconden op het beest zitten, heel spectaculair! Daarna nog naar de Demolition Derby wezen kijken. Een zooitje oude auto’s die tegen elkaar aan bleven heuten totdat er maar 1 overbleef. Ook leuk om een keer gezien te hebben. ‘S avonds de tas ingepakt want de zondag vertrekken we naar Tamworth.
Zondag (vandaag) wekkertje gezet omdat we dachten dat we moesten assisteren bij het draften (scheiden) van de koeien en klaarmaken voor brandmerken en castreren. Maar we mochten alleen kijken, ook niet erg.
ATTENTIE GEVOELIGE LEZERS: de foto’s zijn niet voor de poes, zwakke magen lees niet verder en probeer zeker de foto’s niet te bekijken….. laatste waarschuwing: STOP NU!!!!!
OK, voor de bikkels onder ons, hier ons verhaal.
Een kalfje, lief en onschuldig, grote bruine ogen, een zeer hoog knuffelgehalte…. Worden BRUUT vastgeklemd in een ondefinieerbaar apparaat, wij noemen het voor het gemak DE KLEM, DE GRIL, HET TOSTIE APPARAAT!!
In een hoek gedreven en vastgeklemt daarna wordt het tostie ijzer op de grond geflikkerd met kalf en al. Hier komen de eerste stress signalen. Daarna word een half oor afgesneden, gewoon om ze te merken. De mannetjes hebben het het zwaarst. Met chirurgische preciesie maken ze een incisie in de balzak, even knijpen en de testikel komt tevoorschijn, de zaad lijdertjes worden doorgesliced en ze verdwijnen in een emmer (zie foto) voor de hondensoep, jammie. De honden liepen al om de emmer te neuzen om af en toe even zo een delicatesse balletje te pikken en op te smikkelen, de floeperts. Wij blij dat we de hondensoep vandaag niet hoeven te bereiden, want ‘s middags gaan wij naar het station op weg naar Tamworth. We hebben hier echt een fantastische ervaring gehad en hij wil graag dat we nog een keer terug komen maar eigenlijk te graag, dus uh, dat doen we maar niet. See yous all later.