The Taieri Gorge Railway

Wat laat in de middag kom ik aan, gelukkig is het nog geen spitsuur, want Dunedin blijkt een veel grotere stad te zijn dan ik had verwacht. Er is zelfs een stukje 2-baans(snel)weg. Nou die benne we hier nog niet tegen gekomen. Redelijk ongestrest (op een stukje spookrijden na, OEPS!! 1 richtingsverkeer niet gezien, sorry meneer) kom ik aan bij het hostel. Geen idee wat ik hier allemaal kan doen, maar ik boek 2 nachten. (Paula bekeek dat meestal onderweg in de auto, maar die is hier niet meer BOEHOE!!) S'avonds ga ik nog even de stad in , doe een bak koffie bij de mac en vermaak me een tijdje met m'n labtopje. Na m'n wandeling heb ik het centrum eigenlijk al helemaal gezien. Ik vraag me dus ook af wat ik morgen nu weer moet doen. Dat antwoord komt wanneer ik de volgende dag het pittoreske stationnetje bezoek. Blijkt dat je in de buurt een grote kloof hebt en daar loopt een spoorlijn doorheen. Helemaal met de hand aangelegd in 1891 tot 1920. Het staat op de lijst van s'werelds 200 must-do's. Nou dat beloofd wat, dus koop ik een kaartje. Zodra de trein vertrekt heb ik er eigenlijk al spijt van. Er zitten alleen families in de trein en de rit duurt van 12.30 tot 16.30 uur. Het is 57 km heen en daarna hetzelfde weer terug het is one way. Het enige wat ik zie is huizen en industrie,.. leuk joh! Gelukkig veranderd dit beeld al snel en doemen de heuvels en bergen al op in de verte. Zo wordt het toch nog een mooi uitstapje langs diepe kloven en smalle bruggetjes. Op het eindpunt wordt de stoomlocomotief omgewisseld naar de "nieuwe" voorkant. Daarna brengt de trein ons weer terug naar Dunedin. Op de terugweg ben ik zo uitgeput van alle inspanning dat ik in slaap val. Het valt ook niet mee ;-)