Volleerd boerderij-manager

Nu ik alweer 3 weken op de boerderij bivakkeer wordt het wel weer eens tijd voor een update. Ik heb het erg naar m'n zin zo met alle beestjes om me heen en het is voor mij ook duidelijk dat ik dat ook graag voor mezelf wil. Een eigen boederij, ik dacht altijd al dat het iets voor mij zou zijn, maar nu weet ik het zeker! Dus mensen, houd uw ogen en oren open voor een mooie locatie aan het bos en een betaalbare keet met een brokkie land... Ik houd me aanbevolen!! (Als zoiets nog bestaat in NL) Inmiddels ben ik 3x weg geweest. Jullie weten van mij tripje terug naar Warnambool, mijn 2e trip was naar een plaatsje waar ik de naam niet meer van herinner, maar het lag aan de westelijke grenskant van Victoria en NSW en was maar liefst 10 uur rijden. Niet dat Shane daar enige notie van had, want we vertrokken pas om 15.00 uur. Hij doet ook alles op de navigatie, want richtingsgevoel heeft hij ook al niet echt. We kwamen dus midden in de nacht pas aan (2.30 uur) en in die gehuchtjes natuurlijk geen hotel met 24-uurs receptie. In de auto slapen was de enige optie. Nou als je er al 10 uur in gezeten heb kan ik jullie vertellen dat je er niet echt blij mee bent als je er ook nog eens in moet slapen, maar er zat niets anders op. Tot een uurtje of zes toch een oogje dicht gedaan en gelukkig was de verkoper al wakker dus konden we gelijk naar zijn boerderij koersen. Onze nieuwste aanwinst heet Patrick en is een schatje, heel aanhankelijk en met een lief bekkie. Ook bestemd voor het harnasracen. De eigenaar is een aardige vent en het scheelt weinig of hij was in tranen uitgebarsten. Gossie! We laden Patrick in en beginnen onze ...ZUCHT... lange reis terug naar huis. Het is vechten om wakker te blijven, maar ik wil niet dat de baas me hoort snurken. Op de heenweg ergens in het begin hadden we nog een in de fik staande dubbele oplager met brandbare vloeistoffen op de weg, waardoor we een omleiding hadden van 70 km en op de terugweg moeten we WEER omrijden, want ze zijn nog niet klaar met opruimen. Dat kan er ook nog wel bij. M'n bibs is toch al aan de stoel vastgegroeid inmiddels. Bij thuiskomst zetten we de knol apart in een kleine afzetting en na een maaltijd zoek ik m'n bed op, want ik ben kapot! De volgende ochtend is Patrickje uit zijn weitje ontsnapt, hij moet een goede springer zijn, want alle afrastering is nog intact. Gelukkig was deze weide omringt door weer een andere weide, dus we konden hem al snel weer terugvinden. Een ander paard had een hap uit z'n manen genomen, want opeens miste hij een brokkie, arme schat! Met zoveel paarden kun je aanvaringen niet voorkomen dus die komen helaas nog wel eens voor. En dan staan ze nog niet eens allemaal bij elkaar. In de tijd dat ik hier ben hebben we al 7 nieuwe paarden. We kregen er 3 gratis van een gezin. Shane kwam 2 paarden halen bij de vrouw des huizes (meer passen er niet in de paardentrailer) en de volgende dag kwam hij voor het 3e paard, maar trof de man des huizes aan die pissig was op zijn vrouw, omdat ze een paard had weggegeven dat hij wilde houden dat hij haar paard ook aan Shane meegaf. En zo hadden we 4 paarden. Ze zal wel raar hebben opgekeken toen ze thuis kwam. Ook zijn er twee vertrokken naar de slager. Onhandelbare paarden die niet te verkopen waren. Die zien we weer terug in het hondenvoer. En m'n laatste tripje was naar Shane's huis. Het was erg gezellig en leuk om weer eens met andere mensen te kletsen. Vooral z'n vrouw en jongste zoon zijn goede praters. Zijn vrouw (Anne Marie) heeft een serieus rugprobleem dus ik heb voor haar de 2 badkamers schoongemaakt. De zoons doen ook veel in huis, maar het blijven mannen natuurlijk! Dit vroeg om een woman's touch. Hopelijk wordt het geen wekelijks ritueel! Alhoewel het best gezellig is om een kwebbelende knul in de badkamer te hebben terwijl je boven de plee hangt als je de pot staat te schrobben. Bij Shane op de (heerlijke) bank geslapen en de volgende dag ben ik in het winkel centrum gedropt, terwijl hij en zoonlief wat anders moeten regelen. JEEJ!! Winkels! Niet goed... niet goed!! Nieuwe aankopen: 2 joggingbroeken (nodig!), bodylotion, luchtje, gezichtsreiniger, douchegel, shampoo, tandpasta (nodig!), sigaretten (nog steeds nodig!). En lekker noodels van de take-away (heel hard nodig!). Yup, dat was 1 week salaris. Verder zijn we begonnen met het aanmeten van paarden dekens voor de racepaarden. Ze moeten uiteindelijk ook allemaal bij elkaar komen te staan. De dekens gesorteerd die we hadden en daarbij 3 doosjes kakkerlakken verzameld die ertussen uit kropen om ze vervolgens aan de hagedissen te voeren. Lekker werkje! Ook hebben we een grotere leefruimte gemaakt voor knir, knar en knor. Dit gaan we ook doen voor de vleeskippen, want die arme zielen zitten nu in een grote plastick bak en springen rond in een laag van 2cm strond en pis. Voor mij ook niet prettig s'ochtends vroeg voor het ontbijt... er zit een luchtje aan! Misschien trekt de baas nog een persoon aan voor het schoonmaakwerk en om op de boerderij te passen wanneer wij naar de races kunnen gaan in de toekomst, maar als het zover is , horen jullie het van me! Eerst zien, dan geloven! Een aantal mensen weten het al, mijn plan is weer gewijzigd: Ik wil hier blijven tot januari om daarna nog 1 maand te reizen en dan koers te zetten richting huis. Als het hier tenminste zo leuk blijft als het nu is. We wachten dus nog maar even met de vluchtwijziging. Ze willen me hier iig wel houden tot in de eeuwigheid, wat natuurlijk geen verassing voor mij is. Het is hier in de afgelopen eeuw nog nooit zo schoon geweest. 3 weken verder en nog steeds is niet alles zoals ik het zou willen... blinkend, sprankelend... we komen er wel!! (Of misschien teveel gevraagd op een oude boerderij??)