Town of 1770

Town of 1770/Agnes Waters

Town of 1770, zo genoemd omdat James Cook hier voor het eerst voet al wal zette in het jaar.. juist 1770. Het is een klein plaatsje zonder eigen centrum. Daarvoor moeten we naar het aangrenzende Agnes Waters.
In het dorpje zelf is weinig te beleven maar je hebt hier hele leuke activiteiten. We zitten in Southern Cross hostel. Een gaaf laid-back hostel met eigen zwembadje, heerlijk.
De volgende dag (zondag 25 april, raken de dagen een beetje kwijt hier) hebben we de Scooteroo tour gedaan. Ieder krijgt zijn eigen scooter/motor waarmee we gaan rondtouren. De scooters zien er uit als kleine Harley's en ze gaan nog best snel ook. Ieder krijgt een mooie potjes helm en een flitsend leren jack met echte vlammen erop.Nog even een briefje tekenen dat hun niet verantwoordelijk zijn voor je dood, mocht je eraan gaan en gaan met die banaan.
T was een grote groep +/- 40 man. Dus je had een kopgroep (Kitty en Paula) en de achterblijvers (Lucie) mooie binnendoor weggetjes en langs het strand gereden. De zonsondergang in de zee gezien en een paar mooie kiekjes gemaakt. Er was nog wel een ongeluk gebeurd omdat een hersenloze, onervaren buitenlander zonodig z'n testoseron moest showen. Wij vonden hem zeker een stuk sexier, hinkelend met zijn hand in het verband en krassen in zn gezicht :-s. Gelukkig geen doden gevallen.

Volgende dag staat surfen op het programma. Voor drie uurtjes surfen betaal je 17 dollar. Dit is spotgoedkoop want normaal betaal je nog meer voor 1 uurtje. En dit is het laatste plekje waar je kunt zwemmen/surfen. Verderop hebben ze haaien en kwallen en moet je met een wetsuit het water in. We kregen instructies op het droge. Even oefenen hoe je van je liggende positie op je bordje moet springen en dan hup het water in om het in praktijk te brengen. We weten het, Paula schept graag op over hoe goed ze wel niet is in dingen, maar dit keer was het ook echt waar!! Al bij de eerste golf die ze pakte sprong ze op haar bordje en zo volgde er meer. Kitty deed het zeker ook niet verkeerd en heeft er ook opgestaan. Helaas hebben we daar geen bewijs van want Lucie was net niet in de buurt om een foto te maken. Lucie bakte er helemaal niks van dus vandaar dat ze tijd zat had om foto's te maken :-). Al met al heeft Paula weer iets waar ze over op kan scheppen!!

Ondertussen zitten we nog met een aantal gasten die we ontmoet hebben op Fraser in het hostel. Hebben gezamelijk boodschapen gedaan en koken voor 5 man, lekker en een stuk goedkoper. We bouwen al een aardige kennissen kring op en hebben vakantie adresjes door heel Europa. Liever ook nog daarbuiten, die hebben we alleen nog niet gevonden. Niet getreurd, we hebben nog even.

Voor dinsdag hebben we een kano tocht geboekt. Het blijkt een prive tour te worden, want wij zijn de enige 3 die hebben geboekt. We worden door onze gids opgehaald en met een 4x4 Jeep diep het national Park Agnes Waters in gereden. Er zouden hier emoe's en weet ik het wat allemaal rondlopen, maar natuurlijk hebben wij die niet gezien. Na ongeveer een uurtje stoppen we en laden we de kano's uit. We zijn met z'n viertjes, dus 2 kano's volstaan. De zusters delen er 1 en Lucie mag bij de gids. We peddelen onze weg door prachtige mangrove en het water staat zo hoog dat we zelfs tussen de bomen door kunnen varen.
Je krijgt dan wel spontaan zin om het volgende deuntje in te zetten: Hawimowep hawimowep hawimowep... in the jungle, the mighty jungle, the lion sleeps tonight en in volle borst zongen we dan ook Hawiiiiiiii..iiii.iii.iiioooopamboweeeeeee. Dat is misschien dan ook wel de reden dat we geen wildlife hebben gespot ;-) De schoonheid van het regenwoud heeft veel goed gemaakt, het water is rood/oranje van kleur, dat komt door de tea tree bomen. Daarom kunnen wij nu ook zeggen dat we lekker in de thee hebben gezwommen (zie foto's). De tocht liep in een rondje en 2 uur later zaten we weer in de auto. We stoppen op de weg terug nog even op het nat.park strand. Er is hier helemaal niemand, ook tijdens de kano tocht en onze rit hebben we geen teken van menselijk leven kunnen ontdekken en dat is toch wel speciaal.
Onze gids geeft ons een beetje natuurles en zo leren wij dat een zeekomkommer een soort kaugom uitspuugd ter verdediging. De weerloze aanvaller raakt hier in verstrikt en zal de pijp uit gaan. Komkommer in de aanval... We mogen hopen dat we er niet eentje in het wild tegenkomen.

Onze laatste dat hebben we lekker gerelaxt, want we moeten wachten op de bus die om 21.00 uur vertrekt naar Airlie Beach en het is een lange rit van ong.10 uur bleeeh... Airlie beach ligt aan de With Sunday eilanden en hier gaan we een zeil cruise doen... We hebben er heeel veeeeel zin in!!! Tot de volgende keer familie, vriendjes en vriendinnetjes xxxxx