Touchdown!! 1-0 voor Se7en

Ja lieve menschen, ik ben van het paard geflikkerd. Het was een heerlijke zaterdag namiddag. Shane, Chelse, Amanda (nieuw meisje) en ik verzamelde onze paarden om een rit te maken. Alles verliep gladjes en ik steeg als eerste op, reed vast een paar rondjes totdat de andere gereed waren. Toen iedereen zat, wilde mijn paard zich maar niet bij de rest van de groep voegen. Z'n vriendinnetje in de tegenovergestelde richting leek hem veel aantrekkelijker. Zij stond voor het hek heen en weer te springen en te gillen. Het lukte me niet om hem naar de andere kant te krijgen. Hij begon om z'n as te spinnen en ik verloor een van m'n beugels en m'n balans. Ik probeerde m'n voet er weer in te krijgen, maar daardoor liet ik de teugels vieren. (stom stom stom!!) en Seven maakte van de gelegenheid gebruik om ervandoor te gaan. Volgens Shane heb ik het nog wel even volgehouden, maar uiteindelijk heb ik me laten vallen, ik had geen balans meer. Ik landde op m'n linker heup/bil en het voelt alsof ik op een steen ben geland. Terug in het huis wachtte mij een heet bad, waar ik 2 uur in heb gelegen. Het zou enige vorm van verlichting moeten geven, maar de volgende ochtend kon ik haast m'n bed niet uitkomen. Zonder stok kon ik niet lopen. Het hele gebeuren van het op hol slaan tot het bad was ik kwijt. (+/- 1 uur) Alles heb ik van horen-zeggen, hoe bedoel je black-out :-S Nu 3 dagen later loop ik nog steeds alsof m'n ene been korter is dan de ander en opstaan s'ochtends (was ik al niet zo'n fan van) is living hell. Gelukkig merk ik dat het wel steeds iets beter gaat. Spierpijn begint nu ook weg te trekken. Okay... nu ander boerderij nieuws: Cashey komt terug!! De kopers gaan scheiden, de vrouw verlaat haar man voor een trucker en ze konden ook niet echt aarden met het paard. (volgens Shane vind het paard hen niet aardig, kan gebeuren he he) Ook hebben we op het moment 3 gewonde paarden, waarvan 2 vrij ernstig. Vandaag is besloten dat de 2 ernstigste naar de slager gaan. Het duurt zeker een half jaar voordat ze genezen zijn en daarna is het nog maar de vraag of ze weer helemaal de oude worden. Arme stakkers! Ze zijn allemaal door de afrastering gewond geraakt. Overal zijn de hekken van prikkeldraad en de staat is ook niet al te best hier en daar. Als paarden in een groep op hol slaan zijn ze niet al te alert zal ik maar zeggen. We zouden twee ezels krijgen, maar het is Shane niet gelukt om ze in te laden. Een van de ezels stond erin, maar ging steeds zitten en dat kan gevaarlijke situaties opleveren onder het transport. Waarschijnlijk gaat dat verhaal niet meer door, jammer! Leek mij wel leuk. Andere mensen hebben gebeld, ze hebben een grote vette knuffelkoe aangeboden en zijn bang dat iemand anders deze misschien gelijk naar de slager brengt omdat ze zo dik is. Maar wij kunnen haar goed gebruiken als grasmaaier. Verder hebben we nog wat pony's verkocht en de gebruikelijke nieuwe aanvoer van paarden, waaronder een reuzachtig knol die we de bijnaam "nose bleed" hebben gegeven. Kweenie of ik zo snel op dit paard zal klimmen. Hij ziet eruit alsof hij sinds geboorte met steroiden is volgepropt. De meeste paarden hebben we nu in een andere weide geplaatst, omdat het gras daar knie-hoog is, kunnen ze zich lekker voldouwen. Ook is het nu fok seizoen en hebben we de twee hengsten een aantal chickies gegeven, voor allebei de mannen was het de eerste keer en eentje is al 10 jaar oud, dus jullie kunnen je voorstellen... 10 jaar van frustratie... het ging er behoorlijk wild aan toe. Onder de grote paardengroep bevinden zich ook 2 jonge hengsten Turbo en Pokey. Turbo voelt de lente aankomen denk ik, want hij bespringt ineens alles wat op z'n weg komt, daarbij maakt het niet uit of het een ruin of merrie, paard of mens is. Hij achtervolgt mij en chelse door de wei alsof hij ons elk moment kan bespringen. Ik zag hem Gallager van achter nemen, en dat is een hele grote warmbloed ruin. Ongeveer 3x zo groot als arme kleine Turbo. Hij heeft dus wel lef moet ik zeggen, ookal kwam hij er vanaf met een schop in z'n pen(i)s... Hij gaat stug door met z'n veroveringen. Eigenlijk moeten ze beide apart gezet worden, maar ze kunnen hem niet vangen, kleine schooier. We kregen nog visite van een stel Italianen op leeftijd. Blijkbaar is deze boerderij van Vincenzo en huurt Shane alleen maar (hij zei dat hij het gekocht had, ik laat hem maar in de waan dat ik het niet weet) En nu en dan komen Vincenzo en kornuiten voor een weekendje eenden schieten. De aanbouw van de boerderij huist nog 2 slaapkamers en een keuken (oh??) en daar verblijven ze dan. Ze bleken heel vriendelijk en gastvrij en ik werd bediend van rode (zelfgebrouwde mmm) wijn. Italiaanse worst met heerlijk brood. De stoom was uitgevallen, dus de mannen hadden een vuurtje gemaakt in de bbq en dat gaf nog wat extra sfeer. Toevallig had ik een aantal dagen daarvoor de schuur opgeruimd en moesten ze ook in het huis zijn om de stoppenkast te controleren, ze waren zo blij met mijn schoonmaak activiteiten in en om het huis, dat vincenzo aanbood $200,- per maand extra te betalen als ik maar langer bleef. Ik probeerde wat meer los te peuteren, maar hij had niet meer geld zei hij. Nee, heel erg bedankt Vinnie, maar ik wil uiteindelijk mijn familie, vriend en vriend(inn)en ook wel weer zien. Over jullie gesproken! Wederom bedankt voor alle leuke post! Ik heb erg gelachen om jullie verhalen en foto's. Gelukkig hebben jullie het daar nog steeds naar jullie zin ;-)