Hiken!

Dinsdag ochtend ruim op tijd wakker geworden. Kitty is vaak als eerste wakker (JA!!PIET;-)
En dan hebben we het niet over 11 uur ofzo, maar gewoon om 7 uur.
Dus die was al helemaal fris en fruitig onder de douche geweest, terwijl Paussie nog lekker lag te meuren.
Om 9 uur was het uitchecken geblazen en bepakt en bezakt richting Central station.
Een treinkaart gekocht voor Katoomba (Blue Mountains) deze rit zal 2 uur duren, weinig interresants onderweg.

In Katoomba aangekomen blijkt het wel iets frisser te zijn dan in Sydney, maar het zonnetje schijnt en die is lekker.
Na aankomst ons hostel opgezocht (Katoomba YHA) En onze spullen geinstalleerd.
We hadden wel even trek, dus eerst geluncht. En boodschappen gedaan bij de Aldi voor ontbijt en avond eten de komende dagen.
(Ze hebben in ons hostel nml een super keuken met alles erop en eraan.)

Het is ongeveer 20 minuten lopen naar de three sisters (Rotsformatie).
En omdat het nog redelijk vroeg op de dag was dachten we dat maar eens te gaan zien.
Zo zijn we vertrokken rond 14.30 uur richting The Mountains.

Bij de drie zusters aangekomen kun je meerdere hiking tochten maken, en zo geschiede.
We dachten alleen de weg naar beneden te doen en vervolgens met de lift (kabelbaan) weer naar boven te gaan.
Want anders moet je namelijk nog een half uur extra lopen over ongelijke paden, trappen, rotsen en blubbergrond.
Om vervolgens een monster trap van 900 treden te beklimmen. En daar hadden deze twee gezusters geen zin an.

Rond een uur of 5 waren we bij de kabelbaan,... en.... DICHT!! Sluit dat ding dus om 10 voor 5!!!
Dat staat echt nergens.. of hadden we misschien even langs het informatie punt moeten gaan :-S ???
Anyway.. het was de zelfde weg terug, of anders het half uur klauteren en de monstertrap.
Dezelfde weg terug wilden we eigenlijk niet, want dat was ook al niet zo'n pretje,
En wij dachten dat het misschien wel mee zou vallen. NOT!!
Vies en bezweet kwamen we aan de top, haleluja!! gered. Wat een mega trap.
Kitty heeft d'r bloed niet zo vaak rond gepompt in het afgelopen jaar dan dat ze nu alleen vandaag heeft gedaan..
En kan morgen niet meer lopen van de spierpijn.
Paula is wel wat gewend van Vanuatu, die vloog over de paden en stijle trappen heen. (hehe bijna dan)
Om HALF ACHT strompelden we ons hostel in.

Maar lieve menschen het was wel heel mooi. (gelukkig maar ;-)
Nog lekker sweet chili kip en groente met aardappelpuree in elkaar geflanst, want dat is stukken goedkoper dan uit eten.

De volgende dag viel het eigenlijk wel mee met de spierpijn, nou tenminste, het was minder dan verwacht.
We besloten om nog een hike te doen, maar dan eentje die niet zo lang was.
De receptie liet ons weten dat Wentworthfalls heel mooi moest zijn dus zijn we daarheen gegaan.
Het was met de trein 10 minuten en dan nog 40 minuten wandelen tot aan het national park.
Dat was al aardig pittig, omdat er flinke heuvels in deze weg zaten. Het begon ook nog eens te regenen.
Maar dit deel van de blue mountains bleek een stuk minder toeristisch te zijn, dus voor ons ook gelijk een stuk mooier.
Hier en daar waren de paden iets moeilijk begaanbaar vanwege de regen, maar dat had ook wel z'n charmes.
Het stikt hier van de mooie vogels, zoals witte kakketoe's met prachtige gele kuif. Papegaaien zijn er ook in rood met
blauw.

Terug gekomen op het station kon Kitty haar treinkaartje niet meer vinden. Paula vond dat we het er maar op moesten wagen.
De boete voor zwartrijden is 200 dollar, dus Kitty voor de zekerheid toch maar een kaartje gekocht.
Alhoewel we nog geen enkele controle hebben gehad. Maar bij het uitstappen stond er mooi een fuik TKC's (treinkaartjescontroleurs).
Naar Paula moeten we dus niet luisteren ;-)
Deze avond hebben we weer zelf gekookt en een nieuwe meid uit Keulen in onze kamer (Nina). Ze blijkt te werken voor het Duitse
orkestra en brengt overal flyers rond. Ze heeft een huurauto van de zaak en gaat donderdag naar NewCastle.
Dat is mooi!! Daar moeten wij ook heen, dus Paula heeft dat even geroggeld voor ons.
We kunnen meerijden, we moeten alleen wat stops maken in gehuchtjes, zodat zij daar de flyers uit kan delen.
Nou geen probleem voor ons, scheelt toch weer +/- 50 dollar.
Zonder stops is het een rit van ongeveer 3 uur, maar onderweg zijn we nog naar een reptielenpark geweest.
Waar je ook kangaroe's kon knuffelen.
Was ook wel leuk om te zien, zie de pics.

Aangekomen in NewCastle gooien we onze spullen op de kamer en nestelen we ons in een gezellige bar om wat te eten.
Heerlijk was het! Met als afsluiter een live jazz concert en een flesje wijn.